Konya’da doğdu. Babası, Ahmet Rüştü Efendi’dir. İlk, orta ve lise öğrenimini Konya’da yaptı. Yükseköğrenim için İstanbul Darülfünun Hukuk Fakültesine kaydoldu. Bir süre sonra bırakarak, gazeteciliği tercih etti. İstanbul’a yerleşen Büngül, II. Meşrutiyet’in ilanından sonra, mizah alanında gazete yayımlamaya başladı. 115 sayı çıkardığı Geveze ve kırk beş sayı çıkarmaya muvaffak olduğu Cadalos bunlardandır.
Düzyazılarının yanı sıra, manzum ve mensur hicivleriyle de tanındı. 1926-1928 yılları arasında manzumeleri ve destanlarıyla isim yaptı. Şiirleri, Konya gazete ve dergilerinde de yayımlandı. Şarkı olabilecek güftelerini sonraları kitap haline getirdi. Memleketi olan Konya ve Konyalılarla olan gönül bağını hiç koparmadı.
Büngül, aynı zamanda bir eski eser mütehassısıydı. Anadolu’dan topladığı antikaları İstanbul Kapalıçarşı’daki dükkânında satışa sunardı. Burası aynı zamanda, eski eser meraklılarının ve mütehassıslarının buluşma ve sohbet yeriydi. Bu alandaki mahareti sebebiyle İstanbul Belediyesi onu, Sandal Bedesteni’nde tereke eşyalarının takdir işiyle de görevlendirmişti.
Gerek ilgili yayınlardan ve gerekse bizzat inceleme imkânını bulduğu tarihî eser ve materyallerden edindiği bilgilerle, bu konuda eserler yayımladı. Özellikle onun Eski Eserler Ansiklopedisi, sahasında yazılmış tek eserdir. Dumlupınar Duyguları (1937), Cambaz Deli Osman (1944), Şarkılarım (1944), Okçuluk Hakkında (1944) yayımlanan diğer eserleridir.
Nurettin Rüştü Büngül, 1951 yılında İzmir’de vefat etti ve oraya defnedildi.
