Konya’da doğdu. İbrahim Efendi isimli bir zatın oğludur. Ezelizade unvanıyla anıldı. Tahsilini tamamlayıp icazetini aldıktan sonra bir süre edebiyatla uğraştı. Zamanla tasavvufa meylederek Şeyh Cemil Efendi’ye intisap etti.
Uzun yıllar Sahibata Zaviyesi’nde Halveti şeyhliği postunda oturarak, zahir ve batında pek çok insanı irşat etti. Şeyh Muhammed Efendi, Bezcizade Muhyi ve Saçlı Mehmet Dede tasavvuf alanında yetiştirdiği talebelerinden bazılarıdır.
972/1564 yılında vefat eden Abdurrahman Efendi, Mevlâna Dergâhı civarında toprağa verildi.
Zamanın ileri gelen büyük âlim ve fazıl şahsiyetlerinden birisi kabul edilen ve kerameti zahir evliyadan kabul edildiği için Konya veliler listesinde de adı geçen Abdurrahman Efendi, kendisine teklif edilen maaşlı hiçbir görevi kabul etmediği gibi, ömür boyu sadaka da almamıştır. Son derece cömert bir insan olarak tanınmış; zaviye gelirleri giderlerini karşılamadığı hâlde vefatından üç ay kadar önce fakirlere üç yük akçe dağıtmıştır.
Merhumun irfanına delâlet eden Bahrü’l-ulûm adında telif bir tefsiri vardır.
