Karapınar yöresinde taban, kelle türü büyük ebatlı halılara sıklıkla rastlanmaz. Seccade tarzı küçük ebatlı halılar da İslik kasabası gibi merkeze bağlı yörelerde daha yoğundur.
Tamamen yünden Türk düğümü ile dokunan Karapınar halıları, genellikle orta kalitededirler. Karapınar’a dışarıdan girdiği tahmin edilen Selçuk ve civil göbek halı modelleri yörede son dönemlerde dokunan örneklerdir. Başlangıç bordürünün bitiminden başlayıp zeminin sonuna kadar devam eden üst üste kademeli nişlerle oluşturulmuş mihrapların zeminini doldurduğu, mihrap üstü ya da mihrap altı zemin gibi bölümlere yer verilmeden sürekli mihrap nişlerinin birbirini takip ettiği halılara da “Hataplı-Mihraplı” adı verilmektedir. Yine bordürden ayrı orta alanda herhangi bir mihrap nişi olmaksızın, ince bordür şeklinde bir şeridin bütün zemini üstte mihrap şeklinde, altta ise anahtar deliği formunda dolanarak kompozisyonun tamamlandığı ve bazı araştırmacılar tarafından “anahtar delikli seccade” olarak da tanımlanan örnekler, yörenin ünlü halılarıdır ki; bu tip halıların tasvirlerinin Rönesans ressamlarınca tablolarında kullanılması da Karapınar’ın dokumacılık geleneğinin tarihî geçmişini net olarak ortaya koymaktadır.
Karapınar merkezde kilime fazla rastlanmamakla birlikte, ilçenin köy ve kasabalarında sıklıkla görülmektedir. Yöredeki en önemli kilim dokuma merkezi Hotamış ve İslik kasabalarıyla köyleridir (bk. Hotamış Kilimi*).
