KARAPINAR

Beğdili oymağına bağlı Otamışlı (Hotamışlı) Türkmenleri Anadolu’ya geldiklerinde Yelekli derbendine derbentçi kaydedilmişlerdir. Bunlar bu topraklara gelirken Orta Asya uzantılı kilimlerini de beraberlerinde getirmişlerdir.

Geçmişte el tarağında taranan yünler, günümüzde ya makine tarağında ya da taranmadan el yardımıyla eğrilmeye uygun hâle getirilir. İğ ve kirman yardımıyla eğrilecek olan yünlerden desen (atkı) ipliği amaçlı olanlar biraz kalın ve tek katlı olarak eğrilir. Çözgü amaçlı olanlar ise iki kat olarak eğrilir. Çözgü ipliklerinin kalınlığı fabrikasyon imalatı olan 4/3 numara metrik ipliklere, atkı (desen) ipliğinin ise yaklaşık olarak 4/2 numara metrik ipliğe yakındır.

Yörede çok eski örneklere rastlanmamaktadır. Günümüze gelen örneklerin çoğu kimyasal boyalarla renklendirilmiş olmakla beraber geçmişte üretilen kilimlerin tabii boyalı oldukları bilinmektedir.

Ahşap tip sarma tezgâh geçmişte yaygınken günümüzde metal tip germe tezgâhlar kullanılmaktadır. Atkı ipliklerini sıkıştırmak için ise yörede “diğdir” adı verilen metalden mamul ensiz kirkitler kullanılmaktadır.

Hotamış Türkmen kilimlerinde en sık kullanılan dokuma tekniği ilikli kilim tekniğidir. Bunun dışında farklı bir desen ipliği ile iliklerin yok edildiği kilim tekniği, çapraz dikişli kilim tekniği ve az da olsa eğri atkılı kilim tekniği kullanılmıştır.

En uzunluğu, tezgâhın levent uzunluğundan daha büyük olan kilimlere de yörede sıkça rastlamıştır. Boyları 400-500 cm, eni 180-190 cm gibi oldukça geniş olan bu kilimler üç parça olarak ayrı ayrı dokunmuş ve sonradan dikilerek birbirine tutturulmuştur. Ortada 90-100 cm genişliğindeki büyük parça her iki kenarda ise enleri 30-40 cm civarında olan küçük parçalar yer alır. Bu şekilde birbirine dikilerek tutturulan kilimlere ise yörede “sakh” kilim denilmektedir.

Yörede yanış (motif), “oyu” olarak adlandırılmaktadır. Hotamış Türkmen kilimlerinde sıklıkla rastlanan yirmi dört adet oyu vardır. Haneli, tabaka, yıldız, kaynak, kerni, bıçkırlı, bıçkırlı kurtağzı, yelen, şerefli, parmaklı, parmaklı şerefli, parmaklı kurtağzı, enikizi, küpeli, turunç, saçbağı, hekber, köpelek, karaündüzlü, çatalkaynak, S’li, kalpaklı, kedigözü gibi yöresel isimlerle anılan yanışları ve şerefli, parmaklı, küpeli şerefli, haneli küpeli şerefli, turunçlu küpeli şerefli, kurtağzı, parmaklı kurtağzı, enikli, yük kilimi, kalpaklı, bıçkırlı, hekberli, karaündüzlü, haneli, enikizili, koçboynuzlu gibi desen şemaları vardır.