HASAN HAKKI PAŞA

Osmanlı Dönemi Konya valisi. (ö. 1855)

“Kel” lakabıyla tanınan Hasan Hakkı Paşa Tokatlıdır. Askerlik mesleğine girdikten sonra ferikliğe kadar yükseldi. 1826’da Anadolu eyalet sistemindeki değişiklik kapsamında Aydın, Sığla, Menteşe, Saruhan ve Menteşe sancaklarının birleştirilerek yönetimi İzmir Muhafızı Hakkı Paşa’ya verildi. 1838’de Kıbrıs muhafızı, 1839’da Aydın, sonra Teke Hamid ferikliğine atanıp ordu teşekkülünde Anadolu erkânından oldu. Ocak 1846’da vezirlik payesi verilerek Adana valisi, Ağustos 1847’de de Konya valisi oldu. Valiliği sırasında 1848’de Zindankale’de Şevkabad adlı bir köşk yaptırarak buraya Meram suyunu getirdi.

Görevi esnasında halka sert davranmasından dolayı azledilerek Tokat’a sürüldü (Ekim/Kasım 1849). Burada hanedandan biri kendisine “Hasan Ağa” şeklinde hitap edince bu kişiyi darp etti. Bunun üzerine sürgün yeri değiştirildi. Daha sonra 1853-54’te vezirlik rütbesi iade edilerek Şumnu mevkii ikinci kumandanı oldu. 1855’te burada vefat etti.

Sinirli, cesur ve sert bir karaktere sahip bir şahsiyetti. Bazı uygulamalarından gereğinden fazla sert ve disiplinli olduğu anlaşılmaktadır. Üç yıl görev yaptığı Konya’da aşırı titizliğiyle dikkatleri üzerine çekmişti. Kurallara riayet etmeyenleri halk önünde cezalandırırdı. Mesela kalitesiz kavun satan bir satıcının kavunlarını başına çarpmış, tam pişmemiş ekmek üreten fırıncının sıcak hamurlarını ağzına tıkmış, yalancı şahitlik yapan birisinin yüzünü boyayıp eşeğe ters bindirerek halka teşhir etmiştir. Hasan Hakkı Paşa İstanbul’a gider gitmez, Konya halkı kendisine olan hiddetinden, onun inşa ettirdiği Şevk-abat Köşkü’nü bir gecede yerle bir etmiştir.

Vali olarak görev yaptığı sırada Konya’da çevre temizliğine çok dikkat ederdi.

ÖMER AKDAĞ

BİBLİYOGRAFYA

  • Balkanlı, 1989, 199; Sicill-i Osmanî, 1996, II/628; Aytekin, 1994, 123; Kafadar-Karateke-Fleischer, 2008, s. 4; Başaran-Haykıran, 2009, 157, 159, 161; Bildirici, 2009, 183.
  • Balkanlı, 1989, 199; Sicill-i Osmanî, 1996, II/628; Aytekin, 1994, 123; Kafadar-Karateke-Fleischer, 2008, s. 4; Başaran-Haykıran, 2009, 157, 159, 161; Bildirici, 2009, 183.