Nehr-i Kâfur Mahallesi’nde, İsmet Paşa İlköğretim Okulunun hemen kuzeybatısında, Araplar’a* giden yolun başındaki medrese, XIX. yüzyıl içinde, ulemadan İsibzade Ömer Hulusi Efendi tarafından yaptırılmıştır. Adını, ilk müderrisinin lakabından almıştır. “Ev erkeği; köle, hizmetkâr” anlamına gelen “isib”, müderrisin Zenci kölesinin sıfatı iken, aile de o adla anılır hâle gelmiştir.
Medrese, Osmanlı Devri Konya medreseleri tipinde, düz damlı kerpiç odalardan meydana gelmektedir. Bilinen bir vakfiyesi yoktur.
İsibzade Medresesinin ilk ve son müderrisi, Ömer Hulusi Efendi’dir (ö. 1919). 1901-1903 yıllarında kırk beş talebesi bulunmaktadır. Medrese, Darülhilafetilaliyye Medresesi Konya Şubesi’nin açılışına kadar eğitime devam etmiş, bu yeni resmî medresenin açılmasından sonra, orada okuyan talebelerin kaldığı yer hâline getirilmiştir. Yurt olarak görevi, 1924’e kadar devam eden İsibzade Medresesi, bundan sonra sahipsiz kalmıştır. Medreseler kapatıldıktan sonra, Cumhuriyet başlarında, Doğudan gelen göçmenlerin kaldığı bakımsız odalar durumundadır. Günümüzde medresenin yerinde şahıslara ait binalar bulunmaktadır
