İSTİVA

Mevlevi terimi.

“Mutedil, düzgün, kurulma, yerleşme, hâkim olma, eşit olma” gibi anlamlara gelen Arapça istiva, yedi ayet-i kerimede arşa, iki yerde de semaa yönelik bir fiil olarak Allah’a nispet edilmiştir. Mevlevilikte son derecede ince ve derin anlamları havi bir kavram olan tasavvur edilmiş bir çizgi olup, hatt-ı istiva* şeklinde anılır.

Mevlevi kültür ve tefekküründe kullanıldığı yerler az, ama son derecede mühim ve mübarek yerlerdir. Büyük emeklerle elde edilen ulvi mertebeyi ifade eder. Saygın oluşu, ifade ettiği tasavvufi derin anlamlardan dolayıdır. Bu gelenek sevgili peygamber efendimizden kalmış; Hz. Mevlâna da riayet ve amel etmiştir. İstiva, bir yetki ve halifelik mertebesidir.

HASAN ÖZÖNDER

BİBLİYOGRAFYA

  • Yavuz, 2001, 402-405; Gölpınarlı, ts., 24-26; a. mlf., 1977, 175-178; Cebecioğlu, 1997, 899.