“Yil (yel)”, “yel değme (üşütmeden” kaynaklı ağrı ve sızılardır. Yil, “ceryan (cereyan), kulunç” gibi isimlerle de anılmaktadır. Eskiden “gızıl yil (kızıl yel)” için mum nergis yaprağına sürülerek ağrıyan yere yapıştırılmakta idi. Yilin bir çeşidi olan kızıl yel için günümüzde bahçesi kalan Kızılyel Tekkesi’ne başvurulmaktadır. Oradan alınan toprak çamur yapılarak ağrıyan yere sürülür.
Günümüzde yil değen hasta sıcak tutulup terletilir, on bir çeşit malzemeden özel terkip bir krem verilir. Yapılanlar üşütülen kısımların sıcak tutulmasına yönelik uygulamalardır.